Adam bir martı kanadı

Tam ortasından kanadı

Kadın denizdi

Denizde bir izdi

Gölgesinden çıkıp adamın

Kendine bir deniz çizdi

El eleydiler önce

Elleri ayrıldı ilk

Elleri görünce

Adam uzandı bir laleye

Kadın kapıldı şelaleye

Ellerinde çiçekler

Sularda boğuldular

Çiçekler can buldu

Onlar soldular

Yaprak idi eteği

Ağacı adam

Bastı ince narayı

Böyle gitmez deyip madam

Gitmedi öyle,  fırtınalar çıktı

Kadın semiz bir pupa oldu

Adam acıktı

Gün çekildi kenara

Gece ihrama girdi

Hayat dizildi kadının tespihine

Kadındı adamın virdi

Uzanıp bir şilteye

Çektiler içlerine hüznü

Kadın bir sigara çıkardı

Adam çakmak

Kadın dertlerini yakmak istedi

Adam dünyayı yakmak

Sular yudumladı uykuları

Kadının eline geçti zamanın yuları

Kadın sürgün dedi

Adam sürgün yedi

Üç elma düştü gökten, denize

Biri kadına, biri kadına

Biri de kadına